بدیهی است جاذبه های طبیعی هر کشور در جذب مسافر و گردشگر نقش مهمی دارد که به طبع سبب جذب سرمایه و افزایش درآمد در سطح ملی خواهد شد. همین امر یکی از عوامل موفقیت جهت دستیابی به اقتصاد مطلوب است.
حال این سوال به ذهن می رسد، آیا کشور ایران دارای پتانسیل طبیعی برای جذب گردشگر جهت ارتقاء گردشگری می باشد؟
با توجه به این که در سالهای اخیر، گردشگری در کشورهای مختلف روندی رو به رشد داشته است، مسلما جاذبه های هر کشور و میزان شهرت آن، در تصمیم گیری یک گردشگر جهت بازدید از آن منطقه تاثیر گذار است.
هدف از گردشگری
یکی از اهداف گردشگران جهت سفر، گشت و گزار در دل طبیعت و بهره مندی از این موهبت الهی است. این گونه سفرها بایستی مسئولانه و جهت استفاده صحیح از طبیعت باشد که باعث رونق زندگی مردم محلی نیز شود.
(آبشار شوی)
لازم به ذکر است گردشگران طبیعت با دو هدف به مکان های طبیعی میروند؛ عده ای طبیعت نهاد و برخی طبیعت گرد هستند. افراد دسته اول تنها به قصد دیدن طبیعت سفر می کند، اما دسته دوم علاوه بر سفر و تماشای طبیعت، باعث افزایش درآمد ساکنین محلی و رونق معیشت آنان نیز می گردند.. این نوع هدف می تواند نقش عمده ای در توانمند سازی مردم محلی، توسعه منابع انسانی و رشد اقتصادی و همچنین خلق فرصت های شغلی شود. از جمله این فعالیت ها، می توان به استفاده از راهنمای محلی، خرید غذای خاص منطقه و حتی اجاره کردن خانه های ساکنین جهت اقامت اشاره کرد.
(دهکده جهان نما و نمک آبرود)
طبیعت گرد یا طبیعت نهاد
طبیعت گرد و طبیعت نهاد هر دو به دنبال چشم اندازهای قابل قبول و بکر هستند و همواره در جهت حفظ و مراقبت محیط زیست قدم بر می دارند.
ایران به علت قرار گرفتن در شرایط ویژه ی جغرافیایی، به طور کلی 4 اقلیم متفاوت را در خود جای داده است. زمانی که از شدت گرما در جنوب کشور طاقت ادمی به سر می آید، می توان سرمای سختی را در مناطق غربی در همان زمان تجربه کرد.
(جزیره قشم و روستایی در تکاب)
وجود رشته کوههای عظیم و کوههای پراکنده در مرکز و کویرهای بکر، انواع غارهای بی نظیر، سواحل شمالی و جنوبی و به طور کلی مناظر طبیعی زیبا، توان بالقوه مساعدی برای جذب گردشگر را ایجاد می کند.
(کویر مرنجاب،غار علیصدر، دریای خزر،طبیعت ارومیه)
بنابراین در حال حاضر گردشگری در طبیعت،افزایش یافته و انسان از مشاهده طبیعت در جهت برآورده کردن نیازهای روحی و روانی خود و برطرف کردن کنجکاوی های درونی خود سفر به طبیعت بکر را جز برنامههای خود قرار میدهد.. وجود زمینه های مناسب از جاذبه های طبیعی، تاریخی و فرهنگی موجب جذب بیشتر گردشگر خواهد شد که سهم قابل توجهی از درآمد ملی را به خود اختصاص داده است. کشور ما علی رغم داشتن جاذبه های فراوان گردشگری در مناطق شهری و روستایی به دلایل عدیدی تا کنون نتوانسته در راستای توسعه صنعت توریسم گام مهمی بردارد.
اهمیت برنامه ریزی و مدیریت گردشگری
چنانچه با برنامه ریزی، مدیریت و توسعه زیر ساخت های گردشگری بتوان قدمی در جهت ارتقاء این صنعت پاک و درآمد زا برداریم، نتایج زیر کمک شایانی به کشور در سطح ملی خواهد کرد:
1- افزایش اقتصاد کشور و کاهش فقر و محرومیت
2- احیا سنت های فرهنگی
3- تسریع فرآیند امنیت و صلح
4- رفع نابرابری جنسیتی در محیطهای اشتغال
برای کسب اطلاعات بیشتر، به مقالات زیر مراجعه نمایید:
چالشهای مدیریت گردشگری با رویکرد اکوتوریسم و توسعه پایدار در ایران( خاکپور، براتعلی.رمضانی، مرتضی. جوانشیر،محمد)
اصول و مفاهیم دستیابی به اکوتوریسم موفق ( میرکریمی، سیدحامد. سعیدی، سحر. سعیدی، سپیده)
بررسی نقش جاذبه های طبیعی در توسعه گردشگری،نمونه موردی دریاچه ارومیه ( علی پور، خالد. محمدی، شروین)
تبیین نقش مولفه و پایداری در فرآیند شکل گیری مجموعه های گردشگری اکولوژیک ( خصم افکن نظام، عرفان. اربابی سبزرواری، آزاده)
رده بندی استان های کشور بر حسب جاذبه های گردشگری ( نصراللهی، زهرا. جهانبازی، ندا. ناصری، طاهره)
گردشگری سبز، محیط زیست و توسعه پایدار ( حسن زاده، فریبا)
امیدوارم طبیعت گردها با رعایت اصول بهداشتی و آسیب نزدن به محیط باعث افزایش اقتصادی و بومگردی شوند