سبک پارسی ، نخستین شیوه ی معماری است که از دوره ی هخامنشیان تا حمله ی اسکندر به ایران، یعنی سده ششم پیش از میلاد تا سده ی چهارم را در برمی گیرد.

نام این سبک از قوم پارس گرفته شده است و بنياد آن از بناهاي ساده در مناطق غرب و شمال غرب نشات گرفته است.

با قدرت گرفتن حكومت پارس ها (سبک پارسی)، همكاري هنرمندان از سرزمين هاي گوناگون افزایش یافت. تمدن ماد در هگمتانه و ورود آریایی ها دوره ی پارسی را  شکل داد.

ویژگی های معماری پارس از نظر استاد پیرنیا:

1-  استفاده از سنگ بريده و پاكتراش وگاهي صيقلي، تهيه ی بهترین نوع مصالح از لحاظ مرغوبيت و رنگ و دوام از هر جا كه ميسر بوده است.

(عکس: علی جباری – تخت جمشید)

2- آماده كردن پي بنا با سنگريزه و سنگ لاشه، ساخت بناي ساختمان بر روي سكو و تختگاه .  .

(عکس : علی جباری – تخت جمشید)

(عکس: زهرا الهویی نظری – تخت جمشید)

3- قرار دادن ستون ها درحداكثر فاصله ممكن با ارتفاع چشمگير و آرايش سرستون ها با جزئياتي كه براي تحمل بار سقف چوبي كاملاً متناسب باشد .

(عکس : علی جباری – تخت جمشید)

4-  پوشش با شاه تير و تيرچه ی چوبي سخت، بريده و درودگري شده .

5- آرايش ديواره اطراف پلكان های كوتاه و مالرو، با نقش برجسته و كنگره هاي زيبا و متناسب.

(عکس : علی جباری – تخت جمشید)

6- ساختن ديواره هاي جدا كننده با خشت خام ، آرايش داخلي و خارجي آن با رنگ كاشي لعابدار.

7- پرداختن فرش كف با بهترين مصالحي كه در آن روزگار يافت میشده است .

8-  تعبيه ی  سايبان و آفتابگير منطقي و ضروري براي ساختمان ها .

9-  در معماري پارسي آسمانه تخت با تير و ستون، اجزاء اصلي ساختمان بوده است.

عکس : علی جباری – تخت جمشید)

بناهای به جای مانده از سبک پارسی:

پاسارگاد

آرامگاه کوروش

کاخ شوش

تخت جمشید

(عکس: زهرا نظری – تخت جمشید)

(عکس: زهرا نظری – تخت جمشید)

آرامگاه های نقش رستم

(عکس: زهرا نظری – تخت جمشید)

(عکس: زهرا نظری – تخت جمشید)

شما میتوانید برای مطالعه بیشتر در مورد مقایسه سبک و مکتب اینجا کلیک نمایید.

مهندس علی خیری